Arhipelag je predstavio novu knjigu nemačkog autora Georg G. Igersa, Istorijska nauka u 20. veku, koja je posvećena teoriji istoriografije.
Autor na jedan specifičan način odgovara na pitanja sa kojima se istorija kao nauka susreće. Razmatra koji su najveći izazovi istoriografije u modernom dobu i kako se ona pisala u 20. veku. Priča o razvoju istorije od klasične do angažovane analitičke nauke. Postavlja pitanja njene održivosti u raznim političkim strukturama, o njenoj značajnoj ulozi u kreiranju društva, ideologije i politike, ali i o pravima na interpretaciju.
„Profesor Igers danas slovi za jednog od najupućenijih poznavalaca teorije i, naročito, istorije istoriografije. Objavljivanje knjige Istorijska nauka u 20. veku na srpskom jeziku ima naročit značaj. U prilog ovakvog suda, pored njenih izuzetnih kvaliteta, govori i činjenica da niti jedno od Igersovih dela do sada nije prevedeno na srpski niti neki od južnoslovenskih jezika. Osim što, ova obimom nevelika ali sadržajem izuzetno bogata knjiga na najbolji način predstavlja Igersov pristup istraživanju istoriografije i, u neku ruku, lapidarni presek njegovog naučnog stvaralaštva, ona, istovremeno, pruža jezgrovit uvid u glavne pravce modernog istorijskog mišljenja prvenstveno sa stanovišta temeljnih teorijskih pretpostavki i metodoloških polazišta koja odlikuju istorijsku nauku. Otuda ovako bavljenje istorijom savremene istoriografije valja početi upravo Igersovom maestralnom istoriografskom sintezom.“ Rekao je istoričar i prevodilac knjige, Mihael Antolović.
[su_box title=”Georg G. Igers”]O autoru: Georg G. Igers je istoričar rođen u Hamburgu 1926. godine. Pred progonom nacističkih vlasti, porodica Igers se seli u SAD 1938. godine. Po završetku osnovnih studija, Igers je studirao postdiplomske studije germanistike na Univerzitetu u Čikagu, gde je i doktorirao. Najveći deo karijere Igers je proveo kao profesor intelektualne istorije na Državnom univerzitetu Njujork u Bafalu. Igers je 1980. godine osnovao Komisiju za istoriju istoriografije pri Međunarodnom komitetu istorijskih nauka. Od 1995-2000 rukovodio je Međunarodnom komisijom za istoriju i teoriju istoriografije. Ključne oblasti naučnog interesovanja su mu bile teorijske rasprave o istoriografiji i istorija istoriografije. Najvažnije knjige: Kult moći. Politička filozofija sensimonijanaca (1958), Novi pravci u evropskoj istoriografiji (1975), Međunarodni priručnik za studije istorije (1979), Istorijska nauka u 20.veku (2007), Globalna istorija moderne istoriografije (2008), Istorijske kulture. Svetska istorija istoriografije od 1750. do danas (2013).[/su_box]
Knjiga istorijska nauka u 20. veku doživela je više izdanja, prevedena je na više svetskih jezika i učinila je svog autora jednim od najupućenijih poznavalaca teorije i istorije istoriografije.
