Izložba Marije Jevtić Dajić u prostoru Atelier DivArt od 5. aprila u 19h, pa do 15. aprila
Ovim ciklusom crteža, predmeta, objekata Marija Jevtić Dajić tradicionalna likovna ostvarenja približava slepim i slabovidim osobama. Ova grupa ljudi je sada u mogućnosti da ravnopravno doživi likovna ostvarenja. U osnovi stvaralaštva je crtež, linija, volumen, tekstura površine koji dobijaju dodatnu ulogu, oni sada približavaju sliku onima koji ne mogu da je vide.
Izložba Marije Jevtić Dajić nastala je kao rezultat saradnje sa Ateljeom DivArt, u okviru grupne izložbe Buđenje 2020, kada je umetnica osvojila nagradu i dobila termin za samostalnu izložbu. Sada beogradska publika ima priliku da se bliže upozna sa Marijinim stvaralašvom i nesvakidašnjim ostvarenjima.
Umetnica inspiraciju nalazi u onostranom svetu i vizantijskom likovnom nasleđu. Bavi se iskonskim strahovima čoveka, pre svega onim od smrti i njihove doživljaje unosi u svoja ostvarenja. Strahove tumači kroz prizmu lične imaginacije, onostranog i razmišljanjima o životu nakon smrti. Tu pronalazi paralelu sa osobama sa invaliditetom koja pored ličnih strahova moraju da se bore i sa strahovima ljudi među kojima žive. Ona pronalazi način da slabovidim i slepim osobama omogući sagledavanje i doživljaj crteža i da aktivno i ravnopravno učestvuju u kulturnom i umetničkom životu. Savremenu tehnologiju i 3D štampu koristi za novo čitanje umetnosti, crtež transponuje u objekte i instalacije čiji je osnovni cilj da vizuelnu umetnost približe onima koji nemogu da vide.
Moja ideja u ovom radu je da 2D slike reinterpretiram u 3D štampane modele kako bi približila umetnost slepim i slabovidim korisnicima. Za svaki od oblika koji slepa ili slabovida osoba dotakne imaće potupunu slku o njemu, u odnosu sam na sebe i u odnosu na druge oblike oko njega, tako da će na kraju celu sliku moći da prepozna, da shvati o kakvoj slici se radi, o pravcu, rukopisu umetnika, pa na kraju i celu izložbu.
Marija Jevtić Dajić
Marija Jevtić Dajić (1990, Ljubovija), diplomirala je slikarstvo na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, a potom završila master studije na istom smeru. Doktorske studije na Prirodno-tehničkom fakultetu u Ljubljani pod mentorstvom profesorice Helene Gabrijelčič Tomc. Član je udruženja SULUV i ULUS. Kao stručni saradnik bila je angažovana u okviru predavanja Visoko tehničke škole u (Novom Sadu), saradnik u nastavi u okviru programa inkluzije OŠ „Jovan Popović“. Aktivno izlaže od 2009. Imala više od 500 grupnih i samostalnih izložbi u zemljama kao što su Kina, Mađarska, Hrvatska, Španija, Srbija, Slovenija. U svom dosadašnjem radu bavi se pitanjima prolaznosti, onostranog, a u poslednjih godinu dana otvara novo polje i bavi se reinterpretacijom kalsične umetnosti u digitalnu umetnost. Dobitnica je više nagradi, stipendija i priznanja za umetnički rad.