U Klub Doma omladine Beograda u ponedeljak, 14. marta od 21h nastupaće David Difur poznatiji kao D-Track. Koncert će biti besplatan, a održava se u okviru Frankofonije. Gostovanje Davida Difura u Domu omladine Beograda, retka je prilika da se upoznamo sa veoma vitalnom i uzbudljivom, autentičnom kanadskom hip-hop i pesničkom slem scenom.
David Difur (David Dufour), koji nastupa pod umetničkim imenom D-Track, samouki je kanadski slem pesnik i umetnik poreklom iz Gatinoa, koji poseduje impozantnu biografiju kao rezultat deset godina aktivnog rada na hip hop sceni. Prisutan je na sceni od 2001. godine sa grupom “L’Escouade” sa kojom je nastupao širom Kvebeka i po prvi put se predstavio kao originalan umetnik 2005. godine.
David je sam uradio produkciju svog prvog solo albuma, “Povratak u čisto stanje”, koji je skrenuo pažnju na njegov veliki talenat. U julu 2008, izdao je i drugi album “Predjelo”, sa Kalibrom, drugim reperom iz regiona: ovo delo je proglašeno za jedan od dvadeset pet najboljih albuma u 2008. godini prema mišljenju uticajne radio emisije “Bande-à-Part”. Primio je nagradu Televizije Kvebek 2010. – od te godine najčešće nastupa sa muzičkim sastavom Les Gringos, čija muzika ima primese džeza. Izabran za najboljeg slam umetnika Kvebeka 2013. Učestvovao je na svetskom kupu – takmičenju slem pesnika u Parizu 2014. godine gde osvaja četvrto mesto.
Slem poezija se obično vezuje za večeri takmičarskog karaktera, na kojima pesnici izgovaraju napamet svoju poeziju, obično u akcionom maniru – na kraju publika daje ocene za nastup. Mogući su i solo nastupi na kojima se predstavlja umetnost jednog pesnika, kao što će biti slučaj sa nastupom Davida Difura u ponedeljak 14.3 u Klubu Doma omladine Beograda.
U jednom intervjuu iz 2005. godine, jedan od najpoznatijih slemera Sol Vilijams (Saul Williams) pohvalno je govorio od omladinskom slem pokretu, objašnjavajući: ,,Hip-hop je ispunio tu ogromnu prazninu za mene i moje prijatelje tokom našeg odrastanja… Jedina stvar koja je sprečavala sve te mlade momke u afro-američkim zajednicama da pođu putem Majkla Džeksona i izbele kožu, ono što nas je spasilo od gubljenja sebe, bio je hip-hop. To je bila jedina antiteza mejnstrim medijima. To je bilo suštinski bitno i smatram da na isti način poezija danas popunjava tu strašnu prazninu među mladima.”
