Premijera drame Bratislava Petkovića MITROVDAN biće održana u petak, 9. februara u 20h, a reprize su 10. i 20. februara na Maloj sceni Madlenianuma. Poslednji susret dva izuzetna srpska duhovnika patrijarha Gavrila Dožića i vladike Nikolaja Velimirovića na Mitrovdan 1946. godine, u vili Vilhelma Krauta, Nemca, bivšeg logorskog kuvara, a po izlasku iz logora Dahau, tema je ovog komada.
Posle ospežnih istraživanja autor i reditelj Bratislav Petković u ovoj kamernoj drami iznosi malo poznate detalje iz života ovih ličnosti koji su po njegovoj priči bili u latentnom sukobu. Moralnu dilemua dva velika čoveka, da li se vratiti u zemlju pod vlašću komunista ili se otisnuti u svet, predstaviće nam Nebojša Ljubišić kao Gavrilo Dožić, Lako Nikolić kao Nikolaj Velimirović i Božidar Stošić kao Vilhelm Kraut. Autor scenografije je Vladimir Ćirić, kostima Tijana Sićević, lektor Ljiljana Mrkić Popović, lektor za nemački jezik dr Dušan Glišović, dizajner svetla Srđan Jovanović, saradnik na tekstu i realizaciji je sveštenik Nebojša Topolić, saradnik na realizaciji je diplomirani teolog čtec Nemanja Ivković, a muzički saradnik dirigent Aleksandar Saša Spasić.
Dožić je bio ratnik, serdar i dobrovoljac u Prvom srpskom ratu. On je osveštao temelje Hrama Svetog Save. Značajna je i njegova uloga u događajima 27. marta 1941. godine kada je prvi pozvao narod protiv Trojnog pakta, o čemu postoji i tonski zapis, a kasnije je tu “zaslugu” Josip Broz Tito pripisao sebi. Patrijarh Gavrilo je već početkom rata uhapšen pod Ostrogom i završio je u logoru Dahau. Tu se našao sa Vladikom Nikolajem, koji je tu završio uprkos činjenici da je bio nosilac visokog nemačkog ordena zbog obnove nemačkog vojničkog groblja u Bitolju, u vreme dok je bio vladika ohridski. Malo je poznato da je pored šest doktorata Vladika Nikolaj bio i šekspirolog i kao poznavalac Šekspira učestvovao je na proslavi povodom tri veka od piščeve smrti u Stratfordu, a napisao je i jedan pozorišni komad.
Bratislav Petković, autor i reditelj o drami kaže: “Sudbina partijarha Gavrila Dožića i vladike Nikolaja Velimirovića u vrtlogu stradanja tokom Prvog i Drugog svetskog rata paradigma je stradanja srpskog naroda u XX, a možemo slobodno reći i XXI veku.Ova drama tumači borbu za istinu, pravdu, a protiv jednoumlja, terora i bezočnosti.”
