U saradnji sa Fondacijom MIRA BRTKA iz Beograda, a povodom 90-te godišnjice rođenja umetnice, Galerija Bel Art iz Novog Sada je priredila značajnu publikaciju, knjigu o rimskom periodu Mire Brtke. U subotu, 20. maja u 12 časova u Muzeju savremene umetnosti u Beogradu, ovu knjigu predstaviće njeni autori: Vesna Latinović, urednica knjige, direktorka Galerije Bel Art, Sava Stepanov, likovni kritičar, dr Jerko Denegri istoričar umetnosti i dr Miško Šuvaković, teoretičar umetnosti.
Knjiga Slikarstvo Mire Brtke – Rimski period rasvetljava značaj Rima i italijanske kulturne scene u celokupnom interkulturalnom stvaralaštvu Mire Brtke. Mira Brtka je bila nosilac novih tendencija u savremenoj evropskoj umetnosti, a njena delatnost u Rimu je u velikoj meri afirmisala na tom polju.
Autori tekstova u publikaciji će, svako iz svoje vizure, predstaviti publici autentičnu ličnost Mire Brtke i odnos njene umetničke delatnosti u Rimu sa njenom delatnošću na polju Jugoslavije, Vojvodine i Slovačke, i kako je svaki od tih aspekata inkorporiran u njenu nesvakidašnju umetničku ličnost.
O umetnici i rimskom periodu njenog stvaralaštva, urednica publikacije, Vesna Latinović, kaže:
„Delo Mire Brtke (1930, Novi Banovci – 2014, Beograd) je izuzetno značajno u procesu modernizacije naše savremene likovne umetnosti, pogotovo u doba post-soc-realizma. Tokom ranih šezdesetih godina, za razliku od ovdašnjih slikara slične orijentacije, Brtka je svoj modernistički stav ostvarila znatno urbanijim okolnostima italijanskog, tačnije – rimskog okruženja. U tom periodu rimska umetnička scena je izuzetno živa i internacionalizovana, tu je delovao veliki broj danas veoma poznatih umetnika i likovnih kritičara, priređivane su izuzetno značajne izložbe i simpozijumi. Zapravo, Rim je šezdesetih i sedamdesetih godina prošlog veka bio jedan od najznačajnijih centara svetske umetnosti. U takvom umetničkom miljeu slikarstvo Mire Brtke je bilo veoma blisko tadašnjem duhu evropske umetnosti. U njenom rimskom opusu se radilo o modernističkim tendencijama koje su se pojavile u vremenu post-enformela a koje su imale snažnu podršku modernističkih kritičara na čelu sa Arganom, sa kojim je Mira čak direktno sarađivala na Međunarodnom simpozijumu umetnika, kritičara i istoričara umetnosti u San Marinu i Riminiju 1965. godine. Na izložbama koje su koncipirali autoritativni italijanski kritičari Mariza Volpi (Brtka, Gendžaj, Frankini – 1964) i Đuzepe Gatt (Forma presenti: Brtka, Čubraković, Frankini, Konte, Takahaši – 1965), na bijenalnim izložbama Pregled likovne umetnosti Rima i Lacia (1965,1967), te na izložbi Grupe Illumination (1967), slikarstvo Mira Brtke je prepoznato kao karakteristično i relevantno u tadašnjem trenutku sveta u kome živimo. Iz Rima u domovinu Mira Brtka se vraća na samom početku sedamdesetih godina; na našu umetničku scenu ona stiže kao nepoznata slikarka jer je u Italiju otišla kao već afirmisani filmski stvaralac. U Rimu je završila Akademiju iako pre toga nije naslikala ni jednu jedinu sliku a u Staru Pazovu i na ovdašnju scenu dolazi kao protagonista novih tendencija toliko potrebmih našem tadašnjem slikarstvu na putu modernizacije.”
