Još od prvog izdanja 2001. godine, Rimski festival nezavisnog filma (RIFF) postao je događaj koji javnost u Rimu prati sa sve većim interesovanjem, pretvorivši se u važan događaj za svetske filmske stvaraoce. Najbolji filmmovi sa RIFF festivala će biti prikazani na 61. Kratkom metru u DKC-u u sredu 2. aprila od 17h.
Tokom svih ovih godina, za RIFF su se prijavljivali autori sa svih pet kontinenata, time čineći ovaj festival pažljivim i reprezentativnim svedokom pravaca i strasti nezavisne filmske industrije. Poslednjih godina festival izaziva naročitu pažnju javnosti i kritičara budući da su dobitnici bili velikani režije poput Stiva MekKvina za Glad i Andree Arnold za Akvarijum.
Međunarodna duša ovog festivala pružila mu je priliku da se fokusira ne samo na određenu problematiku, već da iskoristi dijalog, istraživanje i filmsko ekperimentisanje kao zaštitne znakove festivala. Emocionalni tok počinje pristizanjem novih radova na selekciju (u proseku preko hiljadu godišnje), a pojačava se kada se u bioskopskoj sali upoznaju razni ljudi, glumci i režiseri koji predstavljaju stvarnost filmske industrije. Međutim, glavni dobitak nastupa kada filmovi na festivalu osvoje nagrade i međunarodni uspeh. Priča sa Zapadne obale Arija Sandela, na primer, čudesan kratki film koji je ušao u selekciju 2005. godine, osvojio je Oskara za najbolji kratki film 2007. godine. Slično se desilo i sa filmom iz selekcije 2006. godine, Zimski poljubac.
Dela koja ne nađu svoje mesto u bioskopskoj sali „ožive“ tokom festivala gde je kvalitet nagrađen bez ozbira na tržište. Iz tog razloga poslednjih nekoliko godina festivali deluju „kružno“, odnosno upućuju jedni na druge (RIFF ima preko pedeset „prijatelja“), a nije neobično videti najbolje filmove kako učestvuju na 10 ili 20 festivala, gotovo podražavajući prosečnu bioskopsku distribuciju. RIFF postaje ona „druga kinematografija“, nezavisna (već više od deset godina), ona koja nije pod monopolom, jedina koja je u stanju da odgovori na „pitanja“ publike.
