Ovogodišnji festival u Berlinu ostaće upamćen po nagradama za srpski film „Šavovi“ reditelja Miroslava Terzića, Srebrnom medvedu za režiju nemačko-srpskog filma „Bio sam kod kuće ali…“, kao i po dobrim kritikama nemačko-kinesko-srpskog filma „Od sutra počinjem da…“ Ivana Markovića i Linfenga Vua.
U konkurenciji 37 filmova iz celog sveta berlinska publika ovogodišnjeg Berlinala dodelila je drugu nagradu za najbolji igrani film u selekcijiPanorama srpskom filmu „Šavovi“ reditelja Miroslava Terzića sa Snežanom Bogdanović u glavnoj ulozi.
Film Šavovi,u produkciji kuće West End Production iz Beograda, osvojio je i nagradu stručnog žirija za najbolji evropski film Panorame – Europa Cinemas Label,i dobio specijalnu podršku za evropsku distribuciju od strane Evropske Asocijacije Art House bioskopa.
Milena Trobozić Garfild, koja je zajedno sa Uliksom Fehmiu jedan od producenata filma, o uspehu „Šavova“ Miroslava Terzića na Berlinalu kaže:
– „Svi kritičari, i naši i strani, koji su pisali o Šavovima posle svetske premijere na Berlinalu su istakli da film, pored jakog umetničkog izraza i izuzetne glumačke kreacije Snežane Bogdanović i cele glumačke ekipe, ima i veliki bioskopski potencijal. Ponosni smo što smo uspeli da napravimo film koji je osvojio i kritiku i publiku ovog značajnog festivala.“
Ovaj srpski film je nastao u koprodukciji sa partnerskim produkcijskim kućama iz Slovenije, Hrvatske i Bosne i Hercegovine, kao i uz podršku Filmskog centra Srbije. Šavovice svoju srpsku premijeru premijeru 1. marta u okviru programa 47. FEST-a, a već 14. marta će započeti i svoj bioskopski život u Srbiji i Evropi.
Srebrnim medvedomnagrađena je Anela Šanelek za režiju nemačko-srpskog filma „Bio sam kod kuće ali…“. U ovom, inače, osmom dugometražnom filmu ove autorke, dosad najpoznatije po ostvarenjima The Dreamed Path i Marseille,najznačajnije uloge tumače: Maren Egert, Franc Rogoski, Lilit Štangenberg, Jakob Lasal, Klara Moler, dok jednu od uloga tumači i srpski reditelj Dane Komljen.
Direktor fotografije je mladi srpski snimatelj Ivan Marković, zasad najzapaženiji po režiji i snimateljskom radu u slučaju eksperimentalno-dokumentarnog filma Centari kao direktor fotografije primećenog i nagrađivanog crnogorsko-srpskog ostvarenja Ti imaš noć u režijiIvana Salatića, te filma Svi severni gradoviDaneta Komljena. Srpski koproducenti su Nataša Damnjanović i Vladimir Vidić (Dart Film & Video), a projekat ovog filma je proletos na konkursu Filmskog centra Srbije za Sufinаnsirаnje proizvodnje mаnjinskih koprodukcijа podržan sa pet miliona dinara.
Takođe, još jedna pohvala vredna pažnjestigla je za srspku koprodukciju sa Berlinala. Na stranicama Screen Daily-ja, u svom prikazu nemačko-kinesko-srpskog filma „Od sutra počinjem da…“ Ivana Markovića i LinfengaVua, filma koji se takmičio u programu Forum Berlinskog filmskog festivala, kritičarka Sara Vord ističe da je ovaj film usredsređen na minuciozan prikaz gradskog okruženja, na osvrt na osećanje nesnađenosti u svetu koji se neprestano menja.
Ona naglašava i da su se rediteljski dvojac i koscenaristkinja Tanja Šljivar opredelili za svedenu naraciju i bezmalo pa meditativan ton priče, kao i da su reditelji uzeli udela i u montažerskom delu posla, uspostavljajući strpljiv i kontemplativan tok filma. Glavni glumac, ističe takođe Sara Vord, na svojim plećima nosi emocionalnu težinu filma u celini, dok je fotografija Ivana Markovića (koji u tom svojstvu ima još jedan film u zvaničnom programu Berlinala) svojim širokougaonim kadrovima potcrtava reflektivan ton, pružajući odabranom krajoliku živopisne detalje. Marković, tvrdi kritičlarka, ima oko usredsređeno naprisustvo prirode usred tog pekinškog okruženja, uporno gravitirajući ka zelenilu među svim tim čelikom i betonom, što predstavlja detalj pun nade koji označava da život ipak može da se nastavi, a što se ogleda i u poetskom nazivu filma.
Ivan Marković i Linfeng Vu takođe potpisuju i produkciju filma, a na scenariju su sarađivali sa Tanjom Šljivar, dramskom spisateljicom i novom direktorkom Drame Narodnog pozorišta u Beogradu.
Film kombinuje igrane i dokumentarne elemente. Sniman je na autentičnim lokacijama sa amaterskim glumcima koji pripadaju portretisanom miljeu. Kroz intimni fokus na glavnog protagonistu, film posmatra odnos između pojedinca, grupe i arhitekture u urbanoj sredini koja se rapidno širi.
