KUĆA KOJE VIŠE NEMA
Izložba „Kuća koje više nema” biće otvorena 26. septembra u 19 časova u Galeriji FLU, Galeriji Izlozi i u Centru za grafiku FLU. Kompletan stvaralački opus slikara Dobrice Bisenića, prerano preminulog redovnog profesora Fakulteta likovnih umetnosti u Beogradu, neka je vrsta tajne beogradske umetničke scene. Svoje radove prikazivao je retko i bez velike pompe, ali kao rezultat specifične umetničke strategije.
Najplodnije slikarske godine Dobrice Bisenića koincidiraju sa složenim istorijskim okolnostima srpskog društva poslednjih četrdeset godina. Za slikara tananih i delikatnih emotivnih i vizuelnih interesovanja u takvim okolnostima nije moglo biti mesta u očima javnosti željne spektakla. Neuzdrman takvom situacijom Bisenić je tražio svoje iskonsko slikarsko utemeljenje u dubokoj posvećeničkoj i stvaralačkoj usamljenosti. On je kao pravi stoik, samom sebi, uvek postavljao najviše kriterijume.
Izložba „Kuća koje više nema” jedinstvena je prilika da se tajna ovog retkog crtačkog i slikarskog dara osvetli. Crteži iz detinjstva, stripovi iz perioda adolescencije, skice sa nastavnog predmeta Večernji akt i još tokom studija nagrađivane slike svedoče o ranom talentu koji će se kasnije razviti u jednog od najznačajnijih slikarskih fenomena do retko anonimne, a autonomne pojave na našoj likovnoj sceni.
Iz saradnje FLU i Bisenićeve supruge Elizabete Matorkić Bisenić sa Narodnim muzejom u Smederevskoj Palanci na katalogizaciji radova Dobrice Bisenića, a uz podršku Ministarstva kulture RS, proistekla je opsežna izložba radova koji su prikupljeni iz zbirki Galerije savremene likovne umetnosti Niš, Muzejа u Smederevu, ULUS-а, kolekcionarа, rođaка, prijateljа i kolegа.
Izložba će biti postavljena u tri izložbena prostora Fakulteta likovnih umetnosti: Galeriji FLU, Galeriji Izlozi i Centru za grafiku FLU.
Tokom izložbe biće predstavljena i obimna monografska publikacija sa svim katalogizovanim delima, koji obuhvata tekstove Danijele Purešević, prof. Čedomira Vasića, Elizabeta Matorkić Bisenić, kao i reprint tekstova Milete Prodanovića, Milice Todorović i Gordana Nikolića, uz beleške kolega i studenata.
„Bisenić je težio ukidanju razlike između života i umetnosti, što jeste jedna od važnih odlika i tekovina avangardnih i neoavangardnih tendencija u umetnosti 20. veka” o Bisenićevom radu u tekstu u pratećoj monografiji piše Danijela Purešević.
Prof. u penziji Čedomir Vasić se u svom tekstu osvrnuo na umetničke i pedagoške strategije u radu ovog umetnika:
„Dobricino sudbinsko opredeljenje da crtež bude osnovno polazište u slikarskom i svakom drugom umetničkom radu proisteklo je iz ogromne, od detinjstva nezajažljive potrebe da crta […] S godinama ta realnost je obuhvatala sve šira područja i postajala sve ličnija, intimnija čak hermetičnija, otkrivajući sve više sopstveno unutrašnje viđenje i suštinu koje su spoljašnji prizori i senzacije samo pokretali na crtačku akciju i uvek otvorene ili nikad završene procese.”
Biografiju Dobrice Bisenića u najkraćim crtama dala je Elizabeta Matorkić Bisenić: „Slikar, profesor na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu, bavio se pčelarstvom, vinogradarstvom kao i slikarsko-graditeljskim poslovima[1]. Voleo je zelenilo i sivilo, voleo je godišnja doba i kuću. Kuću je gradio i slikao.”
Izložba će biti dostupna javnosti od 26. septembra do 18. oktobra 2024. Od 5. decembra izložba će biti postavljena u Narodnom muzeju u Smederevskoj Palanci.
Dobrica Bisenić (1962–2023) rođen je u selu Golobok, nadomak Smederevske Palanke. Diplomirao je na FLU u Beogradu 1987. godine, gde je 1990. završio i magistarske studije slikarstva u klasi profesora Živojina Turinskog. Na istom fakultetu 1989. godine postaje asistent i 2011. redovni profesor.
Bio je član ULUS-a od 1988, član Saveta centra za grafiku i vizuelna istraživanja Akademija 2003/2007. i član Saveta galerije DOB-a 2004/2008. godine.
Učestvovao je na petnaest samostalnih i većem broju grupnih izložbi u Srbiji, kao i u Bugarskoj. Dobitnik je više nagrada od kojih su najznačajnije.
Nagrada Galerije Kolarčevog narodnog univerziteta Beograd (1990), Studentska Oktobarska nagrada grada Beograda (1987) i Velika nagrada iz „Fonda Bete i Riste Vukanović” (FLU, 1987).
